یَا مُعِزَّ الْمُؤْمِنِین

از نامه هاى آن حضرت است به معاویه:
اگر از دنیایى که در آن هستى پرده ها برداشته شود چه خواهى کرد دنیایى که با زینت هایش خود را برابر تو آراسته، و به خوشى هایش فریبت داده، دعوتت نموده اجابت کردى، به سوى خودش کشانده به دنبالش شدى، فرمانت داده اطاعتش کردى. مسلّما نزدیک است که نگهدارنده اى بر موقفى نگاهت دارد که نجات دهنده اى از آن نجاتت ندهد. پس از حکومت دست بردار، و براى حساب آماده شو، و براى بلاهایى که به تو مى رسد مهیّا باش، سخن گمراهان را مشنو، و اگر بدین صورت عمل نکنى تو را به آنچه نسبت به خود غفلت دارى آگاه سازم، زیرا ناز و نعمت به طغیانت انداخته و شیطان راه خود را در تو پیش گرفته، و با اوضاع تو به آرزویش رسیده، و در وجودت همچون روح و خون روان گشته.
معاویه از چه زمانى شما زمامدار رعیت، و والى امر امّت بوده اید، بدون پیشى داشتن در دین، و منهاى شرفى بلند مرتبه؟ پناه به خدا از دچار بودن به شقاوت دیرینه، تو را از اینکه روزگارت را در فریب آرزوهایت ادامه دهى، و ظاهر و باطنت دو تا باشد بر حذر مى دارم.

نامه 10 نهج البلاغه