من هنوز دوست دارم جزئی از تیم برنده باشم

مثله دهه ۸۰ دوره اوج نصر و فتح

دوره حزب الله

چه کنیم که اوضاع بر وفق مراد نیست

اما همچنان دوست دارم جلوی کل ظالمان بایستم حتی اگر هزینه اش تنها ایستادن باشد

شاید معنی "تنها ایستادن" را الان می فهمم...

دوستانی که یک به یک در باتلاق زمانه مانده اند و همرنگ جماعت و همفکر دشمن شده اند...

ما تربیت شدگان مکتبی هستیم که قرار است اثبات کنیم حسین را تنها نمی گذاشتیم...حتی اگر تنشه و گشنه باشیم و عزیزانمان هم اربا اربا شده باشند حتی اگر دوست و دشمن سرزنشمان کنند...

التماس دعا

نمی دونم چرا هر وقت دلم می گیره میام بیان

دلی شکسته دارم ...و امید به خدایی که قول داد مشتری آن باشد.

عکس شهدا را می بینم...خاطر و وصیت نامه شان را می خوانم و گره از دل وا می کنم...

امسال محرم بعد از اتفاقات سال گذشته حال و هوایی دیگری داشت... 

بعضی ها جرات کردن عنادشان را با امام حسین علنی کردن و بعضی بخاطر مخالفت با نظام به مراسم امام حسین بی احترامی کردن... گرچه اندک بودن ولی نمک بر زخم قلب های محزون و مجروح بچه شیعه ها زدن...

خواستم یک جمله امام حسین قبل از قیام کربلا که به مروان زد را یاد آوری کنم... 

فرمودند از ما دور شو که خدا ما را خانواده طهارت قرار داد و نجسی و نا پاکی را از ما دور کرد... 

دوست من که برای لذت های دنیا جلوی امام حسین ایستادی بدون تو مثل مروان نشدی هنوز

برگرد...

بشنو...

فریاد هل من ناصر امام زمان در عالم پیچیده.

پ. ن: پست قدیمی، یک مداحی از مرحوم ذاکر... گوش بدید شعرش جالبه