همه چیز از 598 لعنتی شروع شد... 

598 یعنی می شود آرمان انقلاب را در نظر نگرفت

خدایا جونمو بگیر ولی سینه زنی و اشک برای اهل البیت رو ازم نگیر... 

خدایا به شدت به محرم و حرم نیازمندم

امروز هزارمین روز تاسیس این وبلاگه

چه زود هزار روز از اون زمان تصمیم گیری گذشت

چقدر بالاو پایین داره این دنیا

به نظرم سخت‌ترین کار دنیا صحبت کردنه

همه می تونن حرف بزنن

اما نمی تونن درست صحبت کنن

انصافا درست صحبت کردن هم خیلی سخته

جوری صحبت کنی که کسی ازت نرنجه

یا حداقل  عزیزانت ازت دلخور نشن

انتخاب واژگان برای رسوندن پیام مهمترین رکن درست صحبت کردنه

و بعد از اون لحن بیان و ادا کردن جملاته

به نظرم اگه نتونیم خوب صحبت کنیم بهتره صحبت نکردن رو یاد بگیریم

وگرنه کسی دور و برمون نمی مونه

خدا به ما توفیق بده وگرنه در تمام زندگی به مشکل می خوریم

وقتی به گذشته نه چندان دورم نگاه می کنم

چند موقعیت تصمیم گیری داشتم که آینده ام را بکلی تغییر می داد

همه در کوتاه ترین زمان ممکن باید تصمیمی می گرفتم که جهانم را تغییر می داد 

نمی دونم الان کار درستی کردم؟؟؟

به نظرم تصمیم خوبی گرفتم

یا در واقع خودم هم یک قطعه از یک پازل هستم که فقط برای یک جای خاص ساخته شدم و درجاهای دیگر مصرفی نداشتم...

قطعا خدا بود و من فقط یک قطعه پازلم

خدایا کمکم کن راه رو گم نکنم

از بی راهه می ترسم...

از زرق و برق دنیا می ترسم

تو از من روی برگردونی من هلاک می شم...