الإمامُ الحسینُ علیه السلام : إنّ رجُلاً قامَ إلى أمیرِ المؤمنینَ علیه السلام فقالَ: یا أمیرَ المؤمنینَ ، بِما ذا عَرَفْتَ ربَّکَ ؟ قالَ : بفَسْخِ العَزْمِ و نَقْضِ الهَمِّ ؛ لَمّا هَمَمْتُ فحِیلَ بَینی و بَینَ هَمّی ، و عَزمْتُ فخالَفَ القَضاءُ عَزْمی ، عَلِمْتُ أنّ المُدَبِّرَ غَیری .[التوحید : 288/6 .]

امام حسین علیه السلام : مردى در برابر امیر المؤمنین علیه السلام برخاست و عرض کرد : اى امیر مؤمنان ! خدا را به چه شناختى؟ حضرت فرمود : به بر هم زدن تصمیم و در هم شکستن قصد. وقتى قصد کارى کردم، میان من و قصدم مانعى به وجود آمد و آنگاه که تصمیمى گرفتم، قضاى الهى با تصمیم من ناسازگارى کرد . پس دانستم که تدبیر کننده اى جز من وجود دارد .